HOŞGÖRÜ DERKEN
/ III /

Seyyid-i Kainat Hz.Muhammed-Mustafa(s.a.v) Efendimi­zin ümmeti olduğunu iddia edenler olarak, keşke O'nun davranışlarını, hayatımızda gereği gibi sergileyebilseydik! Hele O'ndaki hoşgörü anlayışını; hased, kin, nefret ve dedikodularımızla berbat hale getirdiğimiz günümüz toplumuna hakim kılabilseydik! O zaman, cennetnümun bir hayatın mutluluğunu hep birlikte paylaşmış olurduk.

Hoşgörü, yüce gönüllerin, asil insanların işidir. Nefsine ve gururuna mağlup olmuş sefil insanlardan hoşgörü bekleme, canavardan merhamet ummaya benzer. Allah Re­su­lü; insanlara, asla kusur arama, ayıbını yüzüne vurma mantığıyla yaklaşmıyor ve nefsi için kesinlikle öfkelenmiyordu.

- Eğer Ben de Öfkelenseydim...
- Kendini İncitene de Hoşgörülüydü
- Sarhoşlara dahi Hoşgörülüydü